سالهاي زيادي از اکران «اخراجيهاي۱» ميگذرد اما همچنان جزو خاطره ساز ترين کمديهاي دهه اخير است.
به گزارش پايگاه خبري تحليلي پيرغار، سالهاي زيادي از اکران اخراجيهاي۱ ميگذرد اما همچنان جز خاطره ساز ترين کمديهاي دهه اخير است.
در آخرين برنامه «هفت» اولين ساخته بلند مسعود دهنمکي در حضور آثاري چون ليلي با من است و اجاره نشينها و اي ايران توانست بالاترين آراء مردمي را به خود اختصاص دهد، چرايي اقبال فيلمهاي دهنمکي با وجود مخالفان جدي آثارش در نوع خود جالب توجه است.
با بررسي پيشينه روزنامه نگار ديروز و کارگردان امروز سينماي ايران در مي يابيم وي نبض مخاطب را هميشه در دست داشته. او به خوبي سوژههايش را انتخاب ميکند و ميداند چه موضوعي در کدام مقطع زماني جامعه پيرامونش اثر گزارتر است و با استقبال مخاطب روبرو ميشود. مخالفان آثار ده نمکي در سينما دو دسته اند، آنها که اساسا با دهنمکي مشکل دارند و او را چه در کسوت روزنامه نگار و چه در جايگاه کارگردان نمي توانند تحمل کنند و دسته بعدي آنها که با شخصيت دهنمکي و نگاه او در فيلمهايش مشکلي ندارند اما همواره از کيفيت پايين آثارش شکوه ميکنند و همچنان معتقدند اخراجيهاي ۱و ۲ از مابقي آثار وي بهترند اما جالب است که هر دو گروه مخالف باز هم به ديدن فيلم هايش ميروند تا ببينند مضموني که اينبار روي آن دست گذاشته چيست و اين هنر کارگردان در يافتن سوژه و ايجاد فضاي رسانهاي است که جريان حاکم بر سينما نميتواند او را ناديده بگيرد.
نسل دهنمکي حاصل دوره ظهور قهرمانهاي بزرگي است که در انقلاب و بعد از آن در جنگ اثرگزار بودهاند و و آثار دهنمکي نيز متاثر از فضايي که در آن زيسته خالي از قهرمان نيست. همه فيلمهاي او قهرمان دارند و تنها محل ورود آنها در قصه متفاوت است و اخراجيها از جمله آثاري است که از متن زندگي جامعه ايراني برآمده و شوخيهايش براي مردم ملموس و دست يافتني بود.
قرار بود «رسوايي۲» پاياني باشد بر دوران دهنمکي و خيليها از اين فيلم به عنوان يکي از ۵ فيلم ضعيف تاريخ سينماي ايران ياد کردند اما اين فيلم تاکنون ۳ميليارد فروش کرده و اين رقم يعني بالاتر از فروش خيلي فيلمها در دوران رونق سينما. ما در طول تاريخ سينماي ايران کارگردانان متعددي داشته ايم که همزمان نويسنده، کارگردان و يا حتي بازيگر فيلمهايشان نيز بودهاند اما دهنمکي جز معدود کارگرداناني است که همزمان با کارگرداني فضاي رسانهاي آثارش را نيز جلو ميبرد و در اين بخش همواره با قدرت ظاهر شده است. فضاي جشنواره فجر براي «رسوايي۲» به گونهاي مهندسي شده بود که آغاز شکست فيلم باشد اما دهنمکي با انتشار يادداشت اينستاگرامياش مبني بر خوشحالي از عصبانيت مخالفانش از اين فيلم بازي را عوض کرد.
گرچه در اين سالها فيلم هاي زيادي پر فروش شده اند و با بالا رفتن قيمت بليط سينما توانستهاند رکورد فروش اخراجي ها را بشکنند اما در حوزه آثار دفاع مقدسي دهنمکي قطعا پر اقبالترين کارگردان جنگي محسوب ميشود و در روزگاري که آثار دفاع مقدسي تنها با کمک مستقيم و صد در صدي منابع دولتي ساخته ميشد اخراجيها به فروش ميلياردي دست يافت بگونهاي که بازدهي اقتصادي آن نيز مورد توجه است.
دهنمکي هرچه هست و هر گرايشي دارد و اگر توسط مخالفانش متهم به عدم درک در فرم و تکنيک سينما است شايد آنچنان مهم نباشد، مسئله اصلي مردمند که که بعد از ده سال همچنان اخراجي هاي۱ را بالاتر از بهترين آثار کمدي سينماي ايران و حتي بالاتر از فيلم خاطره ساز «ليلي با من است» مي دانند.